2016-06 langs de costa de la Luz

Het is zondag 28 februari en hebben inmiddels 4165 km afgelegd.
We rijden door het lelijke industriegebied van Algeciras naar Tarifa. Hoe dichter we bij Tarifa komen hoe mooier de uitzichten worden.
Deze kust is het westelijk deel van de Andalusische kust langs de Atlantische oceaan, de stranden zijn breed en lang, het zand is fijner en fraaier goudgeel dan aan de naburige costa del Sol. De sterke Atlantische winden trekken veel wind- en surfboarders uit heel Europa.
We wandelen bij Tarifa langs zee en komen bij de Kaap Punta de Tarifa waar de straat van Gibralter nog maar 13 km breed is. Hier ontmoeten de middellandse zee en de atlantische oceaan elkaar. Aan de overkant doemen de bergcontouren van Marokko op.
In het stadje heerst een vrolijke stemming, het is de laatste carnavalsdag.
Bij pointe Palomas wandelen we over het strand langs de grillige rotspartijen, hier en daar liggen resten van zowel rubber- als houten bootjes die door Afrikanen gebruikt zijn om over te steken, een triest gezicht.
Een steile, geimproviseerde trap brengt ons door rietoerwouden naar een weggetje die ons weer naar de cp leidt.
's Morgens worden we gewekt door het belgerinkel van de koeien die langs de campers lopen.
In het voormalige tonijnvissersdorp Zahara de los Atunes, ze leven nu van het tourisme, vinden we weer een pracht plek aan zee. We komen over houten vlonders op een prachtig stand waar je eindeloos kan wandelen, maar ook mooie stenen en schelpen kan zoeken.
Een fietstochtje naar Barbare is ook de moeite waard, prachtige route met overal grazend rood vee op de bergweiden.
Het is zaterdag 5 maart en we rijden landinwaarts naar het middeleeuwse stadje Medina Sidonio, het ligt op een heuvel waar je uitkijkt over golvende velden. De stad wordt omgeven door middeleeuwse muren met smalle keienstraatjes.
Een wandeling naar de hooggelegen ruines Castillo is zeer de moeite waard.
In het plezierhaventje van Cancti Petri-la Barrosa rusten we even uit. De volgende dag fietsen we door de bossen naar Conil de la Frontera met zijn mooie boulevard en z'n prachtige stranden.
Het is maandag 7 maart, een wandeling over de stadswallen van Cadiz lijkt ons leuk, helaas...we zijn nog geen 100m o weg of de regen valt met bakken uit de hemel. Na een paar uur breekt de zon door en wandelen we alsnog over de stadswallen en door de naastgelegen botanische tuinen.
In Rota, waar we aan het strand staan, loopt een prachtig fietspad van plankieren door de duinen naar Cipiona, waar we de hoogste vuurtoren van Spanje en op 2 na de hoogste van de wereld bewonderen.
Donderdag 10 maart rijden we de zeer drukke, vlakbij de gezellige binnenstad gelegen camperplaats van Sanlucar de Barrameda op. Een gedeelte van de cp is gereserveerd voor paarden, rijtuigen en voertuigen enz. reuring genoeg dus. 'sNachts horen we een Fadozanger die doorgaat tot het licht wordt. Als we 'smorgens onze kop buiten de camper steken weten we niet wat we zien. Honderden paarden, muilezels, wagens, ruiters en mensen trekken in optocht naar de rivier de Guadalquivir om met de boot overgezet te worden voor de tocht naar El Rocio.
Een zanddorp, aan de rand van het nationaal park de Donana, tegens pelgrimsoord, beroemd om zijn jaarlijkse Romeria waar wel een miljoen mensen op af komen.
Zaterdagochtend rijden wij via Sevilla, we mogen niet met de boot en door het nationaal park, naar El Rocio waar het al gezellig druk is. De paarden, wagens en ruiters riollen langs onze campers het stadje binnen. Het is even andhappen, maar dat hebben we er graag voor over. In het stadje is er volop gezelligheid en de feestvierende Spanjaarden zijn erg gastvrij. Bieden ons hapjes en ijskoude sherry aan, we genieten met volle teugen.
Het is maandagochtend en de rust is weergekeerd.
Op playa de Mazagon, aan de rand van een heel mooi bos-duingebied, komen we even bij van alle drukte. Als de volgende dag de was wappert, wandelen wij nog even door het prachtige gebied. Om een uur of 2, als we terug zijn, trekt de lucht dicht, we pakken nog een paar kms naar Huelva, waar we bij punta de Sebo op een P staan met uitzicht op zee en het hoge, massieve beeld van Columbus welk dateerd uit 1929.
Vanuit deze plaats vertrok hij naar de "nieuwe wereld".
Punta Umbria slaan we de volgende dag ook niet over. Waar we de vissersbootjes vanuit de camper binnen zien varen. Ook nemen we een kijkje in de vissershaven waar het een en al bedrijvigheid is, netten boeten en al die kleine anchovisjes sorteren, jonge,jonge, wat een werk. En lekker dat ze zijn als ze op je bordje liggen.
Donderd 17 maart, we rijden het laatste stuk van de cota de Luz naar La Antilla, waar we weer bij het strand mogen staan......wat een luxe!
Wat hebben wij genoten van dit, voor ons nieuwe stukje Spaanse kust.
KIJK OOK OP FACEBOOK "Henk En Cila" WAAR WE REGELMATIG ACTIEF ZIJN